Dlaczego pszczoły zbierają pyłek kwiatowy?
Czas czytania 3 min
Czas czytania 3 min
Pszczoły są niesamowitymi stworzeniami, które odgrywają kluczową rolę w ekosystemie. Zbierają pyłek kwiatowy z kilku powodów, a głównym jest jego wartość odżywcza. Pyłek jest bogatym źródłem białka, witamin, minerałów i aminokwasów, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania pszczelich rodzin.
Pyłek kwiatowy jest głównym źródłem białka dla pszczół. Jest niezbędny do wzrostu i rozwoju larw, a także do utrzymania zdrowia dorosłych pszczół. Pyłek jest także wykorzystywany do produkcji pierzgi, która jest kluczowym składnikiem diety pszczół, szczególnie w okresach, gdy nie ma dostępu do świeżego pyłku.
Poniżej znajduje się szczegółowy opis procesu zbierania pyłku przez pszczoły:
Pszczoły są pokryte drobnymi, gęstymi włoskami, które pełnią ważną funkcję w zbieraniu pyłku. Kiedy pszczoła ląduje na kwiecie, pyłek przyczepia się do jej włosków. Oprócz tego, pszczoła zbieraczka używa swoich przednich odnóży, aby zgarnąć pyłek z pylników kwiatów.
Pyłek zebrany przednimi odnóżami z pylników kwiatów jest przekazywany na odnóża drugiej pary, a stamtąd na trzecią parę odnóży, gdzie jest formowany w kulki zwane obnóżami pyłkowymi.
Pyłek, który przyczepia się do włosków na ciele pszczoły, jest sczesywany i również formowany w obnóże.
Obnóża są lekko zwilżane odrobiną miodu z wola oraz śliną. Takie kulki pyłku mają średnicę 2-3 mm i ważą od 4-14 mg. Kolor obnóży zależy od koloru pyłku, z którego zostały uformowane.
Obnóża pyłkowe są składane w koszyczkach na zewnętrznej stronie goleni. Upraszczając, koszyczki można porównać do kieszeni. Pszczoła wkłada tam obnóża pyłkowe, by móc przetransportować je do ula.
Pszczoły są bardzo wierne kwiatom, z których zbierają pyłek. Zbierają pyłek tylko z jednego gatunku roślin, co sprawia, że obnóże w 97-99% składa się z pyłku tej samej rośliny.
Zbieraczki przynoszą obnóża do ula i składają je w komórkach plastrów. Pyłek jest zwilżany rzadkim miodem, a następnie ubijany przez pszczoły, aby między warstwami nie pozostawały wolne przestrzenie.
Jeśli pyłek jest przeznaczony na zapas zimowy, pszczoły zalewają komórki do pełna miodem i pokrywają je cienką warstwą wosku. W takiej mieszaninie, dzięki wysokiej temperaturze panującej w ulu, zachodzą różne procesy, w tym m.in. fermentacja mlekowa. Kwas mlekowy zakwasza i konserwuje i dzięki niemu pyłek jest przekształcany w pierzgę, ale o tym opowiem innym razem :)
Pyłek kwiatowy jest niezwykle ważny dla pszczół z kilku powodów:
Silnie owłosione pszczoły zbierają więcej pyłku, co jest korzystne zarówno dla nich, jak i dla roślin. Lepsze zapylanie przez pszczoły zwiększa szanse roślin na wytworzenie dorodnych nasion i przedłużenie gatunku. W zamian rośliny produkują nektar i pyłek, aby przyciągnąć owady zapylające.
Pszczoły zbierają pyłek kwiatowy, aby dostarczyć sobie i swojemu potomstwu niezbędnych składników odżywczych. Proces zbierania pyłku jest skomplikowany i wymaga wielu przystosowań, takich jak specjalne włoski i narządy na odnóżach. Pyłek jest nie tylko kluczowy dla zdrowia pszczół, ale również dla ekosystemu, wspomagając zapylanie roślin. Dzięki pracy pszczół, rośliny mają większe szanse na reprodukcję, a my możemy cieszyć się obfitością owoców i nasion.
Pszczoły zbierają pyłek za pomocą swoich włosków i odnóży, tworząc kulki pyłku, które transportują do ula.
Pyłek jest kluczowym źródłem białka i innych niezbędnych składników odżywczych dla pszczół, niezbędnych do wzrostu i rozwoju larw oraz utrzymania zdrowia dorosłych pszczół.
Pierzga to pyłek przetworzony przez pszczoły i zmagazynowany w ulu, który stanowi główny pokarm białkowy dla pszczół, szczególnie w okresach zimowych.
Pszczoły zwilżają pyłek miodem i śliną, a następnie ubijają go w komórkach plastrów, tworząc pierzgę.
Pszczoły są wierne kwiatom jednego gatunku podczas jednego lotu, co sprawia, że obnóże składa się głównie z pyłku tej samej rośliny.
Zbieranie pyłku przez pszczoły wspiera zapylanie roślin, co jest kluczowe dla produkcji owoców i nasion oraz utrzymania bioróżnorodności.