Pierzga pszczela - właściwości

Pierzga pszczela to bardzo odżywczy, naturalny pokarm, który jest niezbędny pszczołom do rozwoju. Na szczęście mogą jeść go też ludzie. Piszę: "na szczęście", bowiem jest chyba najbardziej wartościowa z produktów pszczelich.

Pierzga to pyłek pszczeli, który pszczoły "kiszą" w komórkach plastra. Dzięki fermentacji mlekowej, pierzga jest jeszcze bardziej wartościowa, niż pyłek, oraz łatwiej przyswajalna.

Czytaj więcej: Co to jest pierzga pszczela?

Pierzga pszczela to bogate źródło witamin, białka, aminokwasów, substancji lipidowych, mikroelementów i kwasu mlekowego. Warto wprowadzić ją do codziennej diety.

Czytaj dalej, by dowiedzieć się, jakie ma właściwości i na co się ją stosuje. Zapraszam do lektury!

Opisując właściwości pierzgi, opieramy się na badaniach naukowych. Dotychczas w publikacjach naukowych zostały wykazane jej następujące właściwości:

Wykazuje wyraźne działanie antybiotyczne w odniesieniu do standardowych drobnoustrojów chorobotwórczych.

Udowodniono, że podawanie jej znacznie podwyższa odporność immunologiczną.

Przeprowadzono liczne badania, które wskazują, że ma dużą wartość odżywczą. Spożywanie jej ma korzystny wpływ na rozwój tkanek i narządów.

Kto powinien stosować pierzgę pszczelą? W zasadzie każdy! (*choć osoby uczulone na produkty pszczele i diabetycy powinni uważać - więcej informacji poniżej) Pierzga zawiera wiele składników mineralnych, aminokwasy egzogenne, witaminy i wiele innych cennych substancji. Sprawia to, że jest naturalnym suplementem diety.

To pokarm, który warto włączyć do swojej codziennej diety. Ale przejdźmy do konkretów. Pierzga - na co pomaga?

Wzmacnia i odżywia organizm. Warto stosować ją przy obniżonej odporności, w czasie osłabienia, zwiększonego wysiłku fizycznego lub umysłowego oraz w okresie rekonwalescencji. To doskonałe remedium na okres jesienno-zimowy, kiedy łatwo o przeziębienie.

Ponadto, pierzga znana jest ze swojego działania leczniczego. Wspiera układ pokarmowy, układ nerwowy, układ krwionośny... Wskazane jest stosowanie jej w chorobach wątroby, przy anemii, stresie, reumatyzmie, zaburzeniach czynnościowych i chorobach jelit (zwłaszcza takich, których towarzyszy zaparcie: procesy fermentacyjne lub gnilne powodujące wrzody, zapalenie jelit, chroniczne zaparcie). Może stanowić cenne uzupełnienie leczenia chorób kardiologicznych (choroba niedokrwienna serca, choroba nadciśnieniowa i zapalenie mięśnia sercowego, nie powiązanego z chorobą gośćcową).

Istnieją zalecane dawki pierzgi, które mają klinicznie udowodnione działanie lecznicze. Przedstawiamy je poniżej:

Zwykła dawka wynosi 10-20 g dziennie spożywane na raz albo rozdzielone na dwie części, zawsze 35-40 minut po posiłku, aby nie wystąpiły dolegliwości żołądkowe. W przypadku cięższej choroby (zapalenie wątroby typu A, B, C oraz marskość) należy podnieść dawkę do 30 g dziennie, jednak podzieloną na trzy równe części zażywane zawsze 30-45 minut po posiłku.

Dawka 30 g dziennie (po 15 g rano i wieczorem), przyjmowana przez miesiąc.

Dzieci: od ⅓ do ½ łyżeczki do herbaty pierzgi zmieszanej 1:1 z miodem, zależnie od wieku. Dorośli: 1 łyżeczka do herbaty pierzgi. Podawać 3 razy dziennie, przed posiłkami, przez okres 1 miesiąca.

Profilaktycznie dorosłym zaleca się spożywać ok. 10-20 g dziennie, a dzieciom (od 3 roku życia) od kilku granulek do 10 g dziennie (w zależności od wieku). Taka kuracja powinna trwać kilka tygodni.

Szczególna ostrożność jest wskazana w przypadku diabetyków. Ze względu na to, że pierzga pszczela zawiera węglowodany, powinni oni stosować ją tylko po uzgodnieniu z lekarzem, przy ciągłej kontroli poziomu cukru.

Osoby uczulone na produkty pszczele również powinny uważać.

Pierzga pszczela to pokarm, który można stosować w dowolny sposób. Jak jeść pierzgę? Warto eksperymentować! Spróbuj dodać ją do porannej owsianki, wypić z nią herbatę (prosimy nie podgrzewać pierzgi powyżej 40 stopni Celsjusza), zrobić z nią lemoniadę… albo po prostu żuć jak cukierki.

Czytaj więcej: Jak jeść i pić pierzgę? Stosowanie pierzgi pszczelej.

Powyższy wpis ma charakter informacyjny i nie stanowi porady medycznej. Właściwości lecznicze zostały podane na podstawie dostępnej literatury. Bibliografia:

prof. Friedrich Hainbuch, Lecznicza moc pszczół. Najskuteczniejsze terapie od A do Z, Wydawnictwo Vital, Białystok 2021,

Bogdan Kędzia, Elżbieta Hołderna-Kędzia, Pierzga. Najcenniejszy produkt pszczeli, Humana Divinis, Toruń 2010,

Liviu Alexandru Marghitas, Albinele si produselle lor (Pszczoły i ich produkty), wyd. 2. popr, Editura Ceres, Bukareszt 2008.